دانشمندان در رصدهای خود بر روی خورشید، متوجه الگویی از سلولهایی با مرکز درخشان و مرزهای تاریک در تاج یا جو خورشیدی شده‌اند.

 طبق این رصدها که در پاییز 2011 توسط رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا انجام شده، این سلولها تا حدی شبیه به الگوی سلولی موجود در سطح خورشید بوده اما کشف این الگوها در بخش بالایی جو خورشید تا حدی عجیب بنظر می‌رسد.

تصویری از یک کسوف کامل را در این عکس مشاهده می‌کنید.
هاله نورانی که در تمام طول زمان یک کسوف کامل به دور ماه می‌درخشد، بیرونی‌ترین منطقه خورشید است که تاج خورشید نامیده می‌شود.
کسوف زمانی رخ می‌دهد که ماه نو از مقابل خورشید می‌گذرد. این پدیده تقریبا سالی یک بار رخ می‌دهد و هربار در قسمتی از کره زمین قابل مشاهده است.
خورشیدگرفتگی کامل بسیار مورد توجه علاقه‌مندان به نجوم قرار دارد زیرا تنها زمانی است که تاج خورشید از روی سطح زمین قابل مشاهده است.

حضور «ستاره مرگ» در فاصله بسیار نزدیک با سطح خورشید باعث حیرت محققان نجوم شده است.

در تصاویر تلسکوپ مدارگرد ناسا یک شیء تاریک و در اندازه یک سیاره دیده می‌شود که در فاصله‌ای بسیار نزدیک از سطح خورشید در حال حرکت است و مانند آن به نظر می‌رسد که توسط یک لوله در حال سوخت‌گیری از خورشید است.

ماهواره‌های ناسا به تازگی گردبادی عظیم را بر روی سطح خورشید رصد کرده‌اند، گردبادی که به یکی از شگفتی‌های سامانه خورشیدی تبدیل شده و ابعادی برابر زمین دارد.
به گزارش خبرگزاری مهر، رصدخانه دینامیک خورشیدی، ماهواره‌ای که نظاره‌گر فعالیت‌های خورشید است مجموعه‌ای از تصاویر را از شعله‌های خورشیدی در ماه‌های گذشته ثبت و به زمین ارسال کرده است.
تصاویر ویدیویی جدید این رصدخانه فضایی نشان دهنده حرکت نوسانی پلاسمایی تیره‌تر و سردتر از حد معمول بالای سطح خورشید است که وسعتی عظیم دارد.

لکه های بزرگ و دوگانه خورشیدی که به تازگی بر چهره خورشید نقش بسته اند، آغازگر شعله های خورشیدی هستند که تا 48 ساعت آینده به سوی زمین روانه خواهند شد و می توانند منجر به اختلالاتی در روی زمین شوند.
به گزارش خبرگزاری مهر، با وجود اینکه هنوز میزان شدت این رویداد مشخص نشده است، بعضی از دانشمندان بر این باورند لکه های رصد شده می توانند شعله هایی در کلاس متوسط را روانه زمین سازند. این شعله ها می توانند منجر به اختلال در امواج رادیویی در مناطق قطبی زمین شوند.
بر اساس گزارشها، لکه های خورشیدی در منطقه فعال 1416 می توانند امواج پر انرژی مغناطیسی بتا-گاما را به سوی زمین شلیک کنند که در دسته شعله های کلاس M قرار دارند. این شعله ها به اندازه شعله های کلاس X  که می توانند روی ماهواره ها و شبکه های برق تاثیر گذاشته و توفانهای مغناطیسی ایجاد کنند، خطرناک نیستند.
از جمله تاثیرات شناخته شده شعله های کلاس M شفقهای قطبی است که ساکنان کشورهای نزدیک به قطب شاهد آنها خواهند بود. به گفته متخصصان هر نوع شعله ای از این لکه ها مستقیما زمین را هدف خواهد گرفت.
براساس گزارش "اسپیس"، سازمان ملی اتمسفر و اقیانوس شناسی احتمال وقوع شعله های خورشیدی کلاس M را طی 24 تا 48 ساعت آینده 50 درصد اعلام کرده است.

کاوشگر کنجکاوی در مسیر سفرش به سوی مریخ یکی از مهلکترین توفانهای جهان را تجربه کرد و در معرض توفان خورشیدی عظیمی قرار گرفت.

به گزارش خبرگزاری مهر، اطلاعاتی که توسط ردیابهای این کاوشگر جمع آوری شده اند، می توانند در طراحی فضاپیماهای سرنشین دار آینده به کار گرفته شوند.

هفته گذشته فوران خورشیدی منجر به بمباران اشعه ای شد، بمبارانی که طی هفت سال گذشته بزرگترین به شمار می رود، و در نتیجه این بمباران خطوط هواپیمایی در نیمکره شمالی زمین مختل شدند. در عین حال این توفان بر روی لابراتوار بسیار دور افتاده مریخی که فاصله زیادی از زمین گرفته است نیز تاثیر گذاشته است، کاوشگری که در حال طی کردن مسافت میان زمین و مریخ است.

ردیاب اشعه ای کاوشگر "کنجکاوی" که به صورت مخفف RAD نامیده می شود، تاثیر فورانهای اشعه های خورشیدی را به ثبت رسانده است. این طور به نظر نمی آید که توفان اشعه های خورشیدی به کاوشگر و بخشهای درونی آن آسیبی وارد کرده باشد اما اطلاعات به ثبت رسیده فرصتی ارزشمند را برای دانشمندان فراهم آورده تا بتوانند بر روی تاثیر تشعشعات خورشیدی بر روی ساکنان یک فضاپیما مطالعه کنند.

RAD به این منظور طراحی شده تا بتواند تاثیر تشعشعات را بر روی سطح سیاره مریخ محاسبه کند، با این همه طی سفر طولانی و یک ساله ای که تا رسیدن به مریخ در پیش رو دارد، از این ردیاب هر 24 ساعت یکبار برای جمع آوری دیگر اطلاعات محیطی استفاده می شود.

به گفته تیم هدایت کننده این پروژه اطلاعاتی که طی وقوع این توفان خورشیدی جمع آوری شده است هنوز به طور کامل تجزیه و تحلیل نشده اما وقوع این رویداد و تحت تاثیر قرار گرفتن "کنجکاوی"، از تعداد بالای دفعاتی که این کاوشگر به زمین اطلاعات ارسال کرده، کاملا آشکار است.

این اطلاعات می تواند برای دانشمندان درک درستی از شدت تشعشعات خورشیدی که می تواند افراد یا اجسام درون یک فضاپیما را تحت تاثیر خود قرار دهد، به وجود آورد تا دانشمندان با توجه به این اطلاعات نوع عایق اشعه ای که برای ساخت فضاپیماهای سرنشین دار نیاز خواهند داشت را تعیین کنند.

بر اساس گزارش اسپیس، به این شکل با تکمیل طراحی فضاپیماهایی که برای سفرهای فضایی طولانی مدت ساخته می شوند، مسیر سفرهای انسان به اعماق فضا هموارتر خواهد شد.