محققان مؤسسه فیزیک و ریاضیات جهان کاولی و دانشگاه ملی فناوری نارا، در مطالعه‌ای بی‌سابقه از کوازارهای دارای عدسی گرانشی برای سنجش تاریخ انبساط جهان استفاده کرده‌اند.
نتایج این پژوهش به ارائه شواهد قدرتمندی از شتابنده بودن انبساط جهان پرداخته است.
تا کنون مشاهداتی از این انبساط کیهانی شتابنده از جمله ابرنواختر دور که نوبل فیزیک 2011 را برای محققان خود به ارمغان آورد، انجام شده است.
نتایج این تیم تحقیقاتی که در مجله Astronomical Journal منتشر خواهد شد، به تائید این انبساط فزاینده با استفاده از رویکرد کاملا متفاوت پرداخته‌اند که شرایط را برای انرژی تاریک تقویت می‌کند.
کوازار یا اخترنما به اجسام بسیار نورانی گفته می‌شود که نیروی خود را از به هم پیوستگی گاز در ابرسیاه‌چاله‌های مرکز کهکشان‌های دور بدست می‌آورند. یک کوازار معمولا در فاصله بسیار دور قرار دارد.
همگرایی گرانشی که در آن یک جسم دور در اثر گرانش یک جسم پس زمینه به دو یا چند تصویر تقسیم می‌شود ابتدا در سال 1979 کشف شده و از آن زمان بیش از 100 کوازار دارای همگرایی گرانشی گزارش شده‌اند.
محققان به بررسی مجموعه عظیم داده‌های تلسکوپ اسلوان برای کوازارهای دارای همگرای گرانشی پرداختند. طی 10 سال آزمایش دقیق 100 هزار کوازار، این تیم با موفقیت توانستند نزدیک 50 کوازار دارای همگرایی گرانشی را کشف کرده و نمونه‌های سراب جهان را افزایش دهند.
فراوانی همگرایی گرانشی که با شمارش تعداد کوازارها در یک کاتالوگ قابل سنجش بوده، به دانشمندان اجازه می‌دهد تا سرعت انبساط جهان را استنباط کنند؛ چرا که انبساط فزاینده، فاصله بین کوازارها و در نتیجه امکان همگرایی گرانشی را افزایش می‌دهد.
این محققان امکان همگرایی گرانشی را در میان کوازارهای دور تا حدود 0.05 درصد اندازه‌گیری کردند که با محاسبات دقیق نظری برای استخراج اطلاعات در مورد تاریخ انبساط به مقایسه گذاشته شد.
نتیجه این مقایسه نشان داده که در حقیقت انبساط جهان با شتاب انجام می‌گیرد که از وجود انرژی تاریک در آن خبر می‌دهد.

پیرترین شاتل فضایی ناسا امروز برای آخرین بار بر بوئینگ 747 تغییریافته ناسا سوار شد و از پایگاه فضایی کندی در فلوریدا به واشنگتن دی.سی پرواز کرد تا در موزه ملی هوافضای اسمیث‌سونیان به نمایش درآید.
در این موزه، شاتل فضایی دیسکاوری که مخزن سوخت، موتورهای سنگین‌وزن و برخی قطعات حساس آن جدا شده است، در کنار هواپیمای برادران رایت، ایکس-15 و اسپیس‌شیپ‌وان (نخستین فضاپیمای خصوصی) قرار خواهد گرفت.

انرژی بیوگاز (گاززیستی) در حقیقت انرژی حاصل از تخمیر فضولات حیوانی و باقیمانده‌های گیاهی و به طور کلی ضایعات آلی است که در اثر این فرآیند گازهای متان (حداکثر 70 درصد) و دی‌اکسید کربن آزاد می‌شوند. از گاز متان آزادشده در این فرآیند می‌توان در مناطق روستایی برای تامین برق یا سوخت مصرفی استفاده کرد.
این پدیده حدود 200 سال پیش با مشاهده این‌که گازهای متصاعدشده از باتلاق‌ها و لجنزارها قابل اشتعال هستند، کشف شد. شاید بتوان گفت در ایران نخستین بار شیخ‌بهایی در گرم‌کردن حمام در اصفهان از این انرژی استفاده کرد.

درشرایطی که شرکتهای تجاری برای انجام سفرهای فضایی و توسعه صنعت توریسم فضایی با ناسا رایزنی می‌کنند و فضاپیماهای خود را آزمایش می کنند، امنیت این سفرها که می‌تواند رشد بازار این صنعت یک میلیارد دلاری را تضمین کند نیز مورد تأکید قرار گرفت.

ناسا و شرکت تجاری اسپیس اکس (SpaceX) امروز دوشنبه 28 فروردین ماه طی یک نشست خبری طرحهای خود را برای راه اندازی نخستین سفر خصوصی فضایی به ایستگاه بین المللی فضایی تشریح می کنند.

این نشست به دنبال دیدار میان مدیران هر دو سازمان برای تصمیم گیری درباره آمادگی فضاپیماها به منظور انتقال توریستها در تاریخ از پیش تعیین شده 30 آوریل صورت می گیرد.

دانشمندان دانشگاه میشیگان با ارائه طرح پاک کردن مدار زمین بیش از 500 هزار قطعه زباله فضایی اطراف زمین را پاک می‌کنند
گروهی از محققان دانشگاه میشیگان درحال بررسی فناوری جدیدی هستند که براساس آن پالس‌های گاز در مسیر زباله‌ها قرار گرفته و آنها را می‌سوزاند.
این فناوری کشش زباله‌های فضایی مدار زمین را افزایش می‌دهد و آن را در جو زمین غوطه ور رها می‌کند.
این زباله ها با سرعت بیش از 28 کیلومتر در ساعت در حرکت هستند، سرعتی که برای وارد کردن صدمه به یک ماهواره یا فضاپیما درحال حرکت در مدار زمین کافی است.
این زباله‌های فضایی همچنین خطر برخورد با یکدیگر را نیز دارند، چرا که در این صورت می‌توانند به قطعات کوچک‌تری از زباله فضایی تبدیل شوند. درحال حاضر نیز حلقه‌های ایجاد شده از سوی این زباله‌ها در اطراف زمین بسیاری از مدارها را غیرقابل استفاده کرده است.
در فناوری جدید محققان این پالس‌ها از خود هیچ ردی به جا نمی گذارند و هیچ مواد جامدی از آنها در مدار باقی نخواهد ماند.
بسیاری از راهکارهای پیشین برای حل این مشکل عملکرد مناسبی نداشته‌اند و حتی به ایجاد زباله‌های فضایی بیشتر منتهی شده‌اند.
این سیستم جدید که از آن با عنوان "سیستم پاک کردن زباله‌های فضایی" (SpaDE) یاد می‌شود با هدف از بین بردن زباله‌ها از مدار زمین به واسطه سوزاندن آنها برپایه پالس‌های گازهای جوی در مسیر زباله‌ها عمل می‌کند.

کره شمالی موشک 'ماهواره بر' خود را پرتاب کرد.
این موشک اما لحظاتی پس از پرتاب منفجر شد و موفق نشد وارد مدار زمین شود.
منابع خبری در کره شمالی نیز اعلام کرده اند موشک نتوانسته است در مدار زمین قرار گیرد. همچنین این منابع گفته اند دانشمندان این کشور به دنبال یافتن دلایل ناموفق بودن این پرتاب هستند.
مقام های آمریکا و کره جنوبی گفته اند تحولات در منطقه شبه جزیره کره را تحت نظر دارند.
یگان دفاعی هوا و فضا آمریکای شمالی (نوراد) اعلام کرده است که بررسی های اولیه نشان می دهد قسمت هایی از این موشک در ۱۶۵ کیلومتری غرب سئول در دریای زرد افتاده است. اما این یگان گفته قطعات این موشک به جایی در خشکی اصابت نکرده است.
شورای امنیت سازمان ملل متحد اعلام کرده است روز جمعه در جلسه ای اضطراری درباره نحوه برخورد با کره شمالی تصمیم خواهد گرفت.
کاخ سفید نیز در واکنش به پرتاب این موشک در اطلاعیه ای اعلام کرد علی رغم ناموفق بودن پرتاب، کره شمالی همچنان خطری برای امنیت منطقه به حساب می آید. در این اطلاعیه آمده "عمل کره شمالی تهدیدآمیز، بر خلاف قوانین بین المللی، و مغایر با تعهدات پیشین این کشور است."
قبلا کره شمالی موافقت کرده بود فعالیت های هسته ای خود را در قبال دریافت کمک های غذایی متوقف کند.
جی کارنی، سخنگوی کاخ سفید گفت: "کره شمالی با انجام اینگونه عملیات تهدیدآمیز، خود را بیشتر منزوی می کند. این کشور ذخایر مالی خود را صرف خرید سلاح و تبلیغات دولتی می کند، در حالی که مردم آن گرسنه هستند."
اوسامو فوجی مورا، دبیر ارشد کابینه ژاپن هم پرتاب موشک کره شمالی را محکوم کرده و آنرا تهدیدی برای امنیت کشورش خواند.
در زمان اعلام آزمایش موشکی کره شمالی، کشورهای همسایه آن و آمریکا نگرانی های زیادی را درباره این اقدام، که به گفته آنها ناقض تحریم های شورای امنیت است، ابراز کرده بودند.
آمریکا و کشورهای همسایه گفته بودند پرتاب این موشک بهانه ای برای گسترش توانایی های نظامی کره شمالی است و صرفا سرپوشی برای آزمایش موشک های دوربرد بوده است.

محققان ناسا در حال طراحی ساعت اتمی جدیدی هستند که جهت‌یابی فضاپیماها را ارتقا بخشیده و باعث بهبود تحقیقات فضایی خواهد شد.
 ساعت اتمی جدید در آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا (JPL) در حال طراحی و ساخت است و در سال 2015 میلادی به فضا پرتاب می‌شود.
ساعت اتمی یون جیوه یک سال در فضا باقی می‌ماند و در این مدت محققان شرایط بهبود جهت یابی فضاپیماها از طریق ساعت اتمی و بررسی شرایط دشوار فضایی بر عملکرد ساعت را مورد بررسی قرار خواهند داد.