ستاره‌شناسان با طرح نظریه‌ای عجیب، مدعی تاثیرگذاری ماه در غرق شدن کشتی تایتانیک شده‌اند.

به گفته محققان، سه ماه پیش از غرق شدن کشتی تایتانیک در 14 آوریل 1912، ماه در روز 12 ژانویه 1912 در نزدیکترین فاصله خود از زمین طی 1400 سال گذشته قرار داشته که منجر به تولید یک جزر و مد فوق‌العاده بالا و سست شدن ناوگان مرگباری از یخ‌توده‌ها شده بود.
این جزر و مد باعث رانش یخ‌توده‌ها از آبهای کم عمق لابرادو و نیوفاوندلند به میان دریا شده و خطوط کشتیرانی را انباشتند.
محدوده یخی در محل غرق شدن تایتانیک به قدری ضخیم بوده که کشتی‌های نجات در مسیر کمک به بازماندگان این فاجعه مجبور به کاهش سرعت خود شدند.
این رویداد یکبار برای همیشه به اجتماع نزدیکترین فاصله ماه از زمین در 1400 سال،‌ مواجهه نزدیک خورشید با زمین و یک جذر و مد با دامنه زیاد پرداخته بود.
به ادعای ستاره‌شناسان تمام این عوامل در بالا رفتن غیر عادی سطح دریا مشارکت داشته که به رانش یخ‌توده‌های به گل نشسته پرداخته و آنها را به سوی خطوط کشتیرانی در آتلانتیک شمالی هدایت کرده‌اند.
معمولا، یخ‌توده‌ها در جای خود باقی مانده و نمی‌توانند به سمت جنوب حرکت کنند؛ مگر این که به حد کافی آب و مجددا شناور شده یا این که یک جزر و مد بالا آنها را آزاد سازد.
یک یخ‌توده می‌تواند چندین بار در سفر خود به سمت جنوب در مناطقی گیر کند که ممکن است چندین سال به طول انجامد.

بزرگترین و درخشان ترین ماه کامل امسال، شب گذشته درحالی که این همسایه آسمانی ما از نزدیکترین مدار زمین عبور می کرد در نقاط مختلف جهان قابل مشاهده بود.

به گزارش خبرگزاری مهر، به دنبال نزدیک شدن ماه و قرار گرفتن آن در نقطه حضیض (نزدیکترین فاصله ماه به مدار زمین) جز و مد دریاها در سراسر دنیا افزایش یافت اما از سوی دیگر باورهای نادرست عامه مردم نیز درباره افزایش جرایم یا رفتارهای جنون آمیز همزمان با بزرگ شدن ماه قابل انکار نیست، مسئله ای که به کرات از سوی کارشناسان مورد تکذیب قرار گرفته است.

کارشناسان اظهار می دارند که این ماه کامل بیش از 14 درصد بزرگتر و بیش از 30 درصد روشن تر از سایر مواقع سال بوده است چرا که از 356 هزار کیلومتری زمین عبور کرده است که این فاصله 24 هزار کیلومتر نزدیک تر از میانگین این فاصله نسبت به زمین بوده است. فاصله ماه از زمین در طول سال متغیر است چرا که ماه یک مدار بیضی شکل و نه یک مدار دایره ای را طی می کند.

از این پدیده با عنوان حضیض ( نزدیکترین فاصله ماه به مدار زمین) یاد می شود اما ستاره شناسان اظهار می دارند که این رخداد آسمانی نسبتا غیر متداول است.

در روزهای پنجم و ششم ژوئن سال جاری (16 و 17 خرداد)، میلیون‌ها انسان در سراسر جهان می‌توانند در رویدادی که احتمالا دیگر در طول عمرشان اتفاق نخواهد افتاد، به مشاهده عبور سیاره ناهید از برابر خورشید بنشینند.
  این گذر حدود شش ساعت به طول خواهد انجامید و در طول آن، ناهید (زهره) مانند یک نقطه ریز سیاه در سطح خورشید دیده خواهد شد.
این رویداد در نوبت بعدی در سال 2117 اتفاق خواهد افتاد.
جی پاساچوف، ستاره شناس کالج ویلیام در مقاله‌ای در مجله جهان فیزیک به بررسی علم پشت این گذر ناهید و ارائه تاریخچه آن پرداخته است.

محققان انگلیسی از آغاز تست موتور جدیدی خبر می‌دهند که امکان برخاستن فضاپیما از روی باند معمولی فرودگاه را فراهم می‌کند.

 پروژه Skylon طراحی وسیله نقلیه فضایی برای سفر به مدار زمین است که بتواند مانند هواپیما از روی باند فرودگاه برخاسته و بر زمین بنشیند.
اصلی‌ترین بخش پروژه شامل فناوری نوین طراحی موتور است. موتور Sabre در سرعت پایین مانند موتور جت هوا تنفس می‌کند، اما در ارتفاع بالا در جو با تغییر وضعیت به حالت راکت با سوخت اکسیژن تبدیل می‌شود.
«الن باند» مدیرعامل شرکت REL اعلام کرد: فناوری ابداعی در طراحی این موتور می‌تواند باعث به حداقل رساندن زمان پرواز هواپیما به اقصی نقاط جهان شود؛ همچنین امکان یک سفر فضایی با هواپیما و بدون نیاز به موشک‌های متداول محقق می‌شود.
مهندسان شرکت امیدوارند که این آزمایش بتواند باعث ترغیب سرمایه‌گذاران برای تأمین بودجه 400 میلیون دلاری این طرح و آغاز فاز نهایی پروژه شود.
فناوری طراحی موتور Sabre ماه جولای و همزمان با برگزاری نمایشگاه بین‌المللی هوایی فارنبورگ در معرض دید علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.

فیزیکدانان دانشگاه زوریخ، موفق به کشف یک ذره جدید ناشناخته در برخورد دهنده بزرگ هادرون شده‌اند که از سه کوارک تشکیل شده است.
 این باریون جدید که برای اولین بار در این شتاب‌دهنده مورد شناسایی قرار گرفته، «Xi_b^*» نام داشته و به تائید پیش‌فرضهای بنیادی فیزیک بر اساس پیوند کوارکها می‌پردازد.
در فیزیک ذرات،‌ خانواده باریون به ذراتی اطلاق می‌شود که از سه کوارک ساخته‌شده‌اند. کوارکها به شکل‌دهی گروهی از شش ذره می‌پردازند که از نظر جرم و بار با هم تفاوت دارند. دو مورد از سبک‌ترین کوارکها یا کوارکهای «بالا» و «پایین» به تشکیل دو جزء اتمی پروتون و نوترون می‌پردازند.
تمام باریونهایی که از سه کوراک بسیار سبک، بالا، پایین و بیگانه ساخته شده‌اند، شناخته شده هستند. تنها چند باریون با کوارکهای سنگین تا به امروز مشاهده شده‌اند. این ذرات را به دلیل سنگینی و بی‌ثباتی آنها می‌توان تنها به شکل مصنوعی در شتاب‌دهنده‌های ذرات تولید کرد.
محققان با استفاده از یک نور و دو کوارک سنگین، این باریون جدید را شناسایی کردند. ذره Xi_b^* از کوارکهای بالا، بیگانه و پایین تشکیل شده و به لحاظ الکتریکی، خنثی محسوب می‌شود. گردش آن 3/2 و جرم آن با یک اتم لیتیوم برابر است
این کشف جدید بدین معناست که دو مورد از سه باریون پیش‌بینی شده نظری در ترکیب پایین اکنون مورد مشاهده قرار گرفته‌اند.
کشف این ذره جدید به تائید نظریه چگونگی پیوند کوارکها پرداخته و در نهایت به درک ارتباطات محکم که یکی از چهار نیروی اساسی فیزیک در تعیین ساختار ماده بوده، کمک می‌کند.

مدیر شرکت «استون آئرواسپیس» در نشست ناسا از قصد خود برای آماده‌سازی یک روبات جهت بازدید از دریای یخی قمر مشتری، برش پوسته و کاوش آب زیر آن سخن گفت.
بیل استون، که پیش از این از برنامه‌های شرکت خود برای ارسال مأموریتی به قطب‌های ماه به منظور حفاری یخ آن و استفاده از آن به عنوان سوخت برای فضاپیماها طی چهار سال آینده خبر داده بود، در نشست علوم زیست‌اخترشناسی ناسا در آتلانتا از هدف خود برای کاوش آب‌های زیر دریای یخ‌زده قمر اروپا توسط لیزرها برای برش یخ و جمع‌آوری نمونه جهت بررسی امکان وجود حیات سخن گفت.
این شرکت اکنون در حال کار بر روی یک استوانه روباتیک 1.8 متری در 25 سانتیمتری موسوم به «والکری (Valkyrie)» برای این مقصود است.
طبق برنامه استون، نیروگاه این شرکت در سطح این قمر قرار گرفته و یک لیزر پر قدرت در کابل‌های فیبر نوری به پایین سطح حرکت می‌کند.