یک دادگاه در آلمان در دادگاه استیناف با دادخواست زنی را که نگران بود برخورددهنده بزرگ هادرون به ایجاد سیاه چاله کمک کرده و زمین را نابود کند، مخالفت کرد.
به گزارش علم پرس به نقل از مهر، یک دادگاه عالی اجرایی در شهر مونستر آلمان با ادعای یکی از شهروندان آلمان که اظهار داشته بود برخورد دهنده بزرگ هادرون در نهایت سیاره زمین را نبود می کند، مخالفت کرده است.
تلاشهای این زن برای متوقف کردن فعالیتهای برخورد دهنده هادرون در یک دادگاه سوئیس نیز مورد پذیرش قرار نگرفت.

ستاره‌شناسان برای نخستین‌بار اساسِ جتِ (پلاسمای) گسیل‌شده از کهکشانِ M87 را رصد کردند. نتایجِ به‌دست‌آمده وجودِ یک سیاه‌چاله‌ی چرخان را در مرکزِ کهکشان نشان می‌دهد و بهینه‌سازیِ روش‌ها در آینده، زمینه را برای انجامِ سخت‌گیرانه‌ترین آزمون برای نظریه‌ی نسبیتِ عامِ انیشتین فراهم می‌کند.

جتِ (پلاسما) سرانجام مکان‌یابی شد

در دومین روز از فصل پر تب وتاب جوایز نوبل، امروز(سه‌شنبه) برندگان جایزه نوبل فیزیک 2012 معرفی شدند و به گمانه‌ زنی‌های زیادی که طی روزهای اخیر در مورد آن وجود داشت، پایان دادند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، امسال صد و دهمین سال اهدای این جایزه بوده که بر اساس وصیت آلفرد نوبل، هر ساله بخشی از دارایی وی به شخص یا اشخاصی خواهد رسید که مهمترین کشف یا ابداع را در حوزه فیزیک انجام داده است.

دو محقق اقدام به ارائه یک الگوریتم ریاضی کره اند که با استفاده از آن می توان جدولهای سودوکو را به سرعت و بدون حدس زدن حل کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر، زولتان توروسکی محقق شبکه های پیشرفته و ماریا ارسی- راواسز دانشجوی دکترای دانشگاه نوتردام علاوه بر ارائه یک فرمول ریاضی برای حل جدولهای سودوکو علت سخت تر بودن برخی جداول را نسبت به برخی دیگر توضیح داده اند.
تنها مانع این روش این است که شما باید دارای PhD ریاضیات باشید تا درک کنید که در واقع آنها چه مسئله ای را مطرح کرده اند.

محققان از یک نفر خواستند جدول سودوکوی آنها را حل کند

برای دهه‌ها، تنها یک‌سوم از نوترینوهای گسیل‌شده از خورشید، که حاصل ِ برهمکنش‌های ضعیف درون خورشید هستند، توسط آشکارسازهای روی زمین آشکار‌ می‌شدند.  این پدیده را می‌شود با استفاده از مفهوم «طعمِ نوترینو»  توصیف کرد. طعم‌های مختلفِ نوترینو در واقع مخلوطی از حالت‌ها با جرم‌های متفاوت می‌باشد که اختلافِ جرمِ میانِ این حالت‌ها بسیار اندک است. نوترینوی الکترونی در طولِ سفرش از خورشید تا زمین، به نوترینوهای میون و تاو  تبدیل می‌شود. از آن جایی که آشکارسازهای نخستین نمی‌توانستند این نوترینوها را آشکارسازی کنند، در نتیجه تعدادِ کلِ نوترینوهای آشکارسازی شده کم‌تر از مقدارِ موردِ انتظارِ دانش‌مندان بود.

وجود هلیوم «ابرجامد» از سال 2004 و در چندین آزمایشگاه ارایه شد؛ ماده‌ای عجیب که مثل رد شدن از دیوار البته در مقیاس اتمی است. از همان زمان نیز تردیدهایی درباره این ماده وجود داشت و اکنون عده‌ای از پژوهشگران می‌گویند نتایج قبلی ناشی از درک نادرست آزمایش بوده است. آن ها در آخرین آزمایش خود به دنبال پاسخ‌دهی به موضوعاتی هستند که از سوی دیگر محققان مطرح شد؛ زیرا عده ای از گروه‌ها، هیچ نشانی از هلیوم ابرجامد نیافته‌اند. با این حال پژوهشگران این حوزه معتقدند که پژوهش پیرامون ابرجامدیت، حوزه‌های جدیدی را گشوده است، همانند پژوهش‌هایی در مورد اثر کوانتومی اتم‌ها بر ویژگی‌های ماکروسکوپی مواد.

ماجراجویی فضانوردان در آن‌سوی جو زمین، باعث رویا‌رویی پرتوهای کیهانی می‌شود. به همین دلیل سازمان فضایی اروپا ـ اِسا ـ با تشکیل گروهی با همکاری شتاب‌دهنده ذرات GSI در آلمان، با آزمایش خاک ماه و مریخ به ‌بررسی امکان محافظت از فضانوردان در برابر پرتوها پرداختند.

در این پروژه دو ساله، مناسب‌ترین مواد برای محافظت از فضانوردان آینده، که به ماه، سیارک‌ها و مریخ اعزام می‌شوند، آزمایش شدند.

آلساندریا منیکوچی سرپرست این پروژه اظهارداشت: «ما در حال کار با مرکز مطالعات یون‌های سنگین هلمولتز در آلمان هستیم؛ این مرکز تنها مکان در اروپاست که ما را قادر به شبیه‌سازی انرژی بالای هسته اتم‌های سنگین موجود در تابش‌های کیهانی درون کهکشانی می‌سازد. ما موادی شامل آلومینیوم، آب، پلاستیک پلی‌اتیلن، ساختارهای چند لایه و شبیه‌سازی مواد ماه و مریخ را ارزیابی کردیم.»

فضا سرشار از ذرات باردار است، به این معنی که فضانوردان رسماً به‌عنوان افرادی طبقه‌بندی می‌شوند که در مواجهه با پرتوها در ردیف اول قرار می‌گیرند! فضانوردان ساکن در ایستگاه فضایی بین‌المللی به این دلیل که درون میدان مغناطیسی زمین در حرکت هستند، در برابر بخش عمده‌ای از پرتوهای فضایی محافظت می‌شوند. همان‌طور که از میدان مغناطیسی زمین بیرون می‌رویم، ضرورت استفاده از حفاظ‌های ضد پرتو، بیشتر خود را نشان می‌دهد.

پرتوهای فضایی، هم از خورشید و توفان‌های گاه و بیگاه آن سرچشمه می‌گیرد و هم از جایی در خارج از مرزهای منظومه خورشیدی ما.

آنها هسته‌های اتمی تولیدشده توسط ستاره‌های در حال مرگ هستند که با قرار گرفتن در میدان‌ مغناطیسی راه‌شیری، تحت تأثیر قرار گرفته و سرعت و مسیرشان عوض می‌شود.

آلساندریا افزود: «توفان‌های ذرات خورشیدی متشکل از ذرات پروتون‌ هستند که محافظت از فضانوردان در برابر آنها ساده است، اما چالش واقعی در مأموریت‌های اعماق فضا، پرتوهای کیهانی با منشأ درون کهکشانی است، که به‌علت انرژی بالای آنها به‌طور کامل قابل کنترل و مهار نیستند؛ اگر چه با افزایش فعالیت‌های خورشیدی سطح دریافتی آنها کاهش می‌یابد.

بیشتر آن‌ ذرات پروتون یا هسته‌های هلیوم هستند، اما حدود یک درصد از آنها اندازه‌ای بالغ بر اتم آهن یا حتی بزرگ‌تر دارند، که به اختصار HZE نامیده می‌شوند.

محافظت در برابر پرتوها ممکن است کاملاً هم عملی به‌نظر نرسد؛ چرا که متراکم‌تر و ضخیم‌تر بودن جنس حفاظ‌ها، همیشه به‌معنای بهتر بودن آنها نیست! برخورد HZE با سپرهای فلزی می‌تواند بارشی از پرتوهای ثانویه تولید کند که حتی مضرتر از خود پرتوها هم باشد.

آلساندریا در پایان گفت: «در کل به نظر می‌رسد هسته‌های اتمی مواد سبک‌تر، محافظت بهتری را فراهم می‌سازند. برای نمونه، آب و پلی‌اتیلن نسبت به آلومینیوم عملکرد بهتری دارند و مواد غنی از هیدروژن در این آزمایش‌ها پاسخ بهتری از یک دیواره ضخیم فلزی از خود نشان داده‌اند.»

دانشمندان چینی، انگلیسی و آلمانی کشف کرده اند که بدترین انقراض تاریخ زمین به دلیل بروز گرمای بسیار زیادی که قابل تحمل نبوده، روی داده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، این انقراض انبوه پایان دوره پرمین موجب از بین رفتن گونه های گیاهی و جانوری زمین در 250 میلیون سال پیش و پس از آن ایجاد پنج میلیون سال منطقه مرده شد- دوره ای که در آن سیاره شاهد ورود هیچ گونه جدیدی نبود.
نتایج این تحقیقات در نشریه ساینس منتشر شده است.

  محققان دانشگاه آلتوی فنلاند با همکاری دانشمند ایرانی دانشگاه واشنگتن با ترکیب پردازش یونی و نانولیتوگرافی توانسته‌اند سازه‌های سه‌بعدی پیچیده را در مقیاس نانو ایجاد کنند.
به گزارش خبرنگار فناوری ایسنا، ساخت بسیاری از اجسام، دستگاه‌ها و ماشین‌آلات روزمره بر تغییر شکل کنترل شده فلزات در پردازش‌های صنعتی مانند خم کردن، برش و پرس تکیه دارد.