از زمانی‌که کاوشگر وایکینگ در سال 1976 / 1355 به مریخ رفت، ناسا چندین کاوشگر، فرودگر و مریخ‌نورد دیگر را به سطح این سیاره فرستاده است تا به مطالعه ساختار سیاره و جستجو برای نشانه‌های حیات میکروبی بپردازند. اما این امکان وجود دارد که نشانه‌های حیات تمام این سال‌ها در داده‌های وایکینگ پنهان بوده باشد. تحلیل جدید داده‌های جمع‌آوری شده توسط کاوشگرهای وایکینگ 1 و 2 نشان می‌دهد که این ماموریت‌ها بیش از سه دهه پیش مدارکی از حیات میکروبی را یافته است.
به گزارش پاپ‌ساینس، تحلیل جدید بر یکی از سه آزمایش انجام شده توسط کاوشگر متمرکز شده است: آزمایش رهاسازی برچسب‌دار (Labeled Release Experiment). این ابزار با آمیختن نمونه‌های خاک مریخی با قطرات آب حاوی مواد مغذی و کربن رادیواکتیو، به جستجوی نشانه‌های حیات می‌پرداخت. اگر خاک حاوی میکروب بود، باید این اتم‌های کربن و مواد مغذی را مصرف می‌کردند و گاز متان و یا دی‌اکسید کربن رادیواکتیو آزاد می‌کرد. وجود هر کدام از این مواد به کاوشگرها اطلاع می‌داد که حیات در خاک وجود دارد؛ حداقل استدلال‌ها این‌طور می‌گفتند.
این دقیقا اتفاقی است که رخ داد. اما سایر آزمایش‌های وایکینگ داده‌های آزمایش LR را پشتیبانی نکردند، و دانشمندان ناسا مجبور شدند که یافته‌های LR را به عنوان داده‌های متناقض کنار بگذارند.
اما اکنون، یک تحلیل که توسط عصب‌زیست‌شناس دانشگاه کالیفرنیا جنوبی (و مدیر سابق پروژه شاتل فضایی ناسا) و ریاضی‌دان دانشگاه سیه‌نا ایتالیا انجام شده است، می‌تواند آن برداشت را نقض کند. آنها از روشی موسوم به تحلیل خوشه‌ای (Cluster Analysis) استفاده کردند، که با دسته‌بندی داده‌هایی با ظاهر مشابه، درمی‌یابد که چه اتفاقی افتاده است. آنها کشف کردند که تحلیل دو خوشه را ایجاد می‌کند: یک خوشه برای دو آزمایش موثر وایکینگ و خوشه دیگر برای پنج آزمایش کنترلی.
علاوه بر این، زمانی‌که آنها داده‌های وایکینگ با منابع زیستی تاییدشده زمینی همچون قرائت‌های دمای بدن موش‌های آزمایشگاهی مقایسه کردند؛ تحلیل به درستی یافته‌های زیستی را جدا از داده‌های غیرزیستی آزمایش‌های کنترل زمینی، همراه با نتایج آزمایش‌های موثر وایکینگ خوشه‌بندی کرد. تمام این نتایج ذاتا به این معنی هستند که تحلیل خوشه‌ای، زمانی‌که با مقدار مناسبی از هر دو داده‌های زیستی و غیرزیستی تغذیه می‌شود، به درستی این دو نوع داده را از هم جدا می‌کند. و زمانی‌که این کار برای یافته‌های LR انجام می‌شود، داده‌های وایکینگ را در گروه «داده‌های زیستی» دسته‌بندی می‌کند.
البته این نتایج شواهد وجود حیات میکروبی در مریخ را قطعی نمی‌کند. این تحلیل صرفا این شواهد را قطعی می‌کند که بین داده‌های آزمایش LR وایکینگ و داده‌های آزمایش کنترل یک تفاوت مطلق وجود دارد. و همچنین نشان می‌دهد که داده‌های وایکینگ در زمره داده‌های زیستی قرار می‌گیرد. مطالعات بیشتری مورد نیاز است، اما اگر تحلیل خوشه‌ای ما را به چنین باوری می‌رساند، پس شاید نخستین نگاه ما به یافتن حیات میکروبی در خاک‌های مریخ اشتباه بوده است؛ نگاهی که باعث شده است این معدن طلا مدت‌ها بلااستفاده باقی بماند.

رصدگران آماتور مریخ سال‌ها است که جسمی عجیب را بر روی سیاره سرخ رصد کرده‌اند که از سطح مریخ بیرون زده است، جسمی که موجب شگفتی آنها شده و گاه و بیگاه در اینترنت جنجال برانگیز می شود.
این جسم ظاهری مستطیل شکل دارد و به صورت عمودی بر روی سطح مریخ قرار گرفته و شباهت زیادی به "مونولیت‌ها" یا ستون‌های سنگی دارد که در فیلم علمی تخیلی "2001، ادیسه فضایی" توسط بیگانگان بر روی زمین و ماه کار گذاشته شده‌اند.
این جسم عجیب اولین بار چندین سال پیش پس از اینکه تصویر آن توسط دوربین کاوشگر اکتشافی مریخ ثبت شد، ردیابی شده است و هر از چند گاهی جنجالی در اینترنت به پا کرده و دوباره خاموش می‌شود.
با این همه این جسم بسیار غیر طبیعی است، آیا این ستون توسط بیگانگان فضایی و به دلایلی ناشناخته برافراشته شده و به موازات آن در تخیلات استنلی کوبریک و آرتور سی کلارک سازندگان فیلم "ادیسه فضایی" راه پیدا کرده و یا اینکه به صورت طبیعی به وجود آمده است؟
به گفته جاناتان هیل محقق و تکنسین تجهیزات پروازهای مریخی در دانشگاه آریزونا که پردازش بسیاری از عکس‌های ماموریت‌های مریخی را به عهده داشته است، این جرم چیزی بیش از یک تخته سنگ مستطیل شکل نیست.
دوربین هایریس که بر روی مدارگر اکتشافی مریخ از این جسم عکاسی کرده است از وضوح تصویری برابر 30 سانتیمتر در پیکسل برخوردار است که با توجه به ارتفاع 300 کیلومتری که دوربین از سطح مریخ دارد وضوح تصویری بسیار قابل توجهی است. با این همه این وضوح به اندازه‌ای دقیق نیست که بتواند ناهمواری های یک تخته سنگ را نمایش دهد و از آنجایی که شکل پیکسل‌های عکس‌ها نیز مربع است، از این رو به گفته هیل زمانی که وضوح تصویر به اندازه کافی بالا نباشد جسم به شکل مربع یا مستطیل دیده خواهد شد و هر نوع انحنایی به شکل خطوط صاف به نظر خواهند آمد.
حضور این تخته سنگ در انتهای صخره‌ای در نزدیکی تخته سنگ‌های دیگر نشان می‌دهد که این قطعه سنگ در گذشته‌های دور از صخره کنده شده و در موقعیت کنونی اش قرار گرفته است. موقعیت کنونی این تخته سنگ نیز خود دلیلی علیه نظریه نشانه گذاری توسط بیگانگان مریخی است زیرا به گفته هیل اگر قرار بود کسی نشانه ای در جایی بسازد، این بخش از صخره مریخی آخرین جایی است که ممکن است به ذهن کسی برسد.
به گزارش خبرگزاری‌ها، هیل می‌گوید ارتفاع این جرم در تصویر به دلیل پایین بودن زاویه تابش خورشید بزرگنمایی شده است زیرا تصویر در زمانی گرفته شده که خورشید در افق مریخ قرار داشته است.

تحلیلهای جدید با هدف کشف ترکیبهای تازه از نمونه خاک مریخ انجام شده و به رغم تعجب دانشمندان آنها توانستند به شواهد وجود زندگی در این خاک پی ببرند آنها امروز با بررسی خاک مریخ اعلام کردند تا 99 درصد حیات در مریخ وجود دارد.
تحلیلهای ریاضیاتی از نمونه های بدست آمده از خاک مریخ نشان می دهد که نمکهای موجود در خاک این سیاره ارزیابی های اولیه را نقض کرده و ثابت می کند که این نمونه خاکها نشان دهنده زندگی میکروبی در مریخ است.

مدارگرد اکتشافی مریخ تصویری دیدنی به شکل یک فیل از جریان گدازه آتشفشانی بر سطح سیاره سرخ ثبت کرده است
 ناسا به تازگی تصویر دیدنی از جریان گدازه بر سطح مریخ منتشر کرده است که توسط دوربین‌های مدارگرد مریخ "های رایز" در دومین منطقه آتشفشانی سیاره سرخ موسوم به Elysium Planitia تهیه شده است.
نقش فیل که بر سطح مریخ نقش بسته است، نگاه اجمالی از تغییرات زمین شناسی سیاره مریخ در طول میلیاردها سال را در اختیار محققان قرار می‌دهد.
این تصویر یک مثال دیگر از پدیده‌ای موسوم به پاریدولیا (Pareidolia) است که باعث تجسم اشکال مختلف در میان تصاویر می‌شود و پیش از این نیز تصاویر چهره انسان، پری دریایی یا طرح لبخند بر روی سطح سیاره سرخ دیده شده است.
آلفرد مکوین از محققان اخترشناسی دانشگاه آریزونا تأکید می‌کند: جریان‌های گدازه‌ای سطح وسیعی را می‌پوشانند و به نظر می‌رسد وضعیت جریان‌های گدازه‌ای بر سطح سیاره سرخ مانند گدازه‌های آتشفشانی بر روی زمین است و شواهد زیادی در خصوص حرکت سریع جریان گدازه‌ای بر سطح مریخ به دست آمده است.

دوربین‌های مدارگرد "های رایز" ناسا در شش سال گذشته بیش از 22 هزار تصویر با کیفیت بسیار بالا از سطح مارتیان مریخ شامل دو هزار و 444 تصویر سه بعدی آناگلیف تهیه و به زمین مخابره کرده است.

دوربین‌های «های رایز» (HiRISE) که بر روی مدارگرد اکتشافی مریخ ناسا نصب شده‌اند، تصاویری دیدنی از وقوع بهمن عظیمی از یخ ریز و گرد و غبار در قطب شمال مریخ شکار کرده‌اند.
به گزارش ایسنا، مدارگرد اکتشافی مریخ ناسا نخستین بار در سال 2008 وقوع پدیده بهمن بر سطح سیاره سرخ را کشف کرد.
دوربین‌های «های رایز» با وضوح تصویری فوق‌العاده در زاویه 85 درجه‌ای شمال سیاره سرخ از پدیده بهمن یخ‌های ریز و گرد و غبار مریخ عکسبرداری کرده‌اند.
محققان معتقدند پدیده بهمن یخ و گرد و غبار در سطح سیاره مریخ احتمالا توسط پوسته نازک از دی اکسید کربن یخ منجمد (یخ خشک) ایجاد می‌شود.

اسکن راداری صورت گرفته توسط مدارگرد مریخ اکسپرس، رسوب یک اقیانوس بسیار قدیمی در قطب شمال سیاره سرخ را نشان می‌دهد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، آژانس فضایی اروپا (ESA) اعلام کرد: تصاویر به دست آمده از اسکن راداری زیر سطح مریخ شواهد قوی و محکمی از وجود یک اقیانوس قدیمی بر سطح این سیاره را در اختیار محققان قرار می‌دهد.

به گفته «ولودوک کوفمان» سرپرست تیم راداری آژانس فضایی اروپا، برای اولین بار، اسکن راداری تصاویر زیرسطحی 60 تا 80 متری مریخ را منتشر کردند. رسوباتی از بستر اقیانوس و مرزهایی از ساحل در تصاویر ارسالی مدارگر اکسپرس دیده می‌شوند.

اگرچه وضعیت کنونی سطح مریخ یک بیابان خشک است، اما رسوبات بستر اقیانوسی و مرزهای ساحلی نشان می‌دهد که گذشته مریخ دارای آب بوده است.

محققان معتقدند در طول تاریخ حیات سیاره مریخ، دو اقیانوس بر سطح آن تشکیل شده‌اند که یکی از آنها در حدود چهار میلیارد سال قبل زمانی که وضعیت گرمایی بر سطح سیاره غالب بود،‌ وجود داشته است.

دومین اقیانوس نیز 3 میلیارد سال قبل تشکیل شده است. محققان معتقدند آب موجود بر سطح سیاره سرخ احتمالا یک میلیون سال قبل با نفوذ به سطح زیرین یخ زده یا پس از تبدیل به بخار وارد جو شده است.

«جرمی موگینو» محقق موسسه سیاره شناسی و اختر فیزیک گرنوبل فرانسه می‌گوید: در صورت تأیید وجود آب در گذشته سیاره سرخ، احتمالا اعماق سیاره پر از یخ است.

احتمال وجود اقیانوس بر سطح مریخ پیش از این نیز مطرح شده بود، اما شواهد مستدلی در این خصوص بدست نیامده بود.