بامداد روز 22 آبان ماه پدیده مقارنه ماه با ستاره سماک اعزل رخ خواهد داد که در این پدیده این دو جرم آسمانی به نزدیکترین فاصله خود با یکدیگر می رسند.
به گزارش خبرنگار مهر، در روز دوشنبه 22 آبان ماه پدیده مقارنه میان ماه و ستاره سماک اعزل رخ خواهد داد.

محققان ژاپنی بر این باورند که بزرگترین نقطه تاریک ماه احتمالا در اثر یک برخورد عظیمی کیهانی ایجاد شده است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته این محققان این برخورد عظیم به ایجاد یک دریای ماگمای چند هزار کیلومتری با عمق چند صد کیلومتر در دهانه 3000 کیلومتری «اقیانوس توفان‌ها» در سوی تاریک ماه منجر شده است

دانشمندان به احتمال زیاد منشا آب بر روی ماه را کشف کرده اند که آن جریان مداومی از ذرات باردار خورشیدی یا همان بادهای خورشیدی است.
به گزارش خبرگزاری مهر؛ یافته های محققان دانشگاه میشیگان حاکی از آن است که یخ درون سایه های مداوم دهانه های آتشفشانی قطبی بر روی ماه که گاهی اوقات به آن تله های سرد می گویند می تواند حاوی اتم های هیدروژن باشد که از بادهای خورشیدی نشات گرفته است.

طراحی نمونه اولیه ربات کاوشگر یخ در قطب شمال ماهکار طراحی و مونتاژ نمونه اولیه ربات خورشیدی برای جست‌وجوی مناطق بالقوه غنی از یخ در قطب شمال ماه به پایان رسید.

به گزارش علم پرس به نقل از ایسنا، ربات خورشیدی «پلاریس» توسط محققان شرکت «استروبوتیک» وابسته به دانشگاه کارنیگ ملون (CMU) برای اکتشاف یخ در قطب شمال ماه طراحی و ساخته شده است.

در بامداد فردا یکشنبه 9 مهرماه، ماه کامل شکل خواهد گرفت.

به گزارش خبرنگار مهر، زمانی که ماه به نقطه مقابل زمین نسبت به خورشید می رسد و فاصله زاویه ای ماه و خورشید 180 درجه می شود، تمام قرص ماه روشن به نظر می رسد که به آن بدر (Full Moon) می گویند.
در ساعت 6:50 فردا یکشنبه 9 مهر ماه کامل شکل خواهد گرفت. در این زمان ماه در مقابل خورشید نسبت به زمین قرار می گیرد و قسمت شرقی قرص ماه توسط اشعه نور خورشید روشن می شود.
 
بر خلاف زمین، ماه فاقد آب، هوا و میدان مغناطیسی است. بر روی کره ماه دهانه هایی ایجاد شده است که نتیجه اصابت سنگهای آسمانی در اولین روزهای شکل گیری آن است.
 
در لبه غربی ماه، دهانه ای به قطر 70 کیلومتر قرار گرفته که به افتخار عمر خیام، ریاضیدان، منجم و شاعر فارسی زبان نامگذاری شده است. این دهانه با موقعیت 58 درجه شمالی و 102.1 درجه غربی، در پشت ماه قرار گرفته و بعضی اوقات به دلیل حرکت رخگرد ماه در لبه قمر زمین قرار می‎گیرد.
 
نام این دهانه در سال 1970 از سوی اتحادیه بین المللی نجوم IAU به تصویب رسید.

براساس درخواست «نیل آرمسترانگ»، پیکر نخستین مسافر ماه در دریا دفن خواهد شد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، فضاپیمای آپولو 11 با فرماندهی «نیل آرمسترانگ» و حضور «باز آلدرین» و «مایکل کالین» در تاریخ 20 جولای 1969 بر سطح ماه فرود آمد.
«آرمسترانگ» نخستین انسانی بود که قدم بر ماه گذاشت و به همراه «آلدرین» در مجموع دو ساعت و 30 دقیقه بر سطح ماه پیاده روی کرده و نمونه سنگ هایی را جمع آوری کردند.

دانشمندان آمریکایی اظهار داشتند که مدارپیمای اکتشافی قمری ناسا تکه هایی از یخ کشف کرده که شاید 5 تا 10 درصد از مواد دیواره های یک دهانه برخوردی را تشکیل داده باشد.

نیل آرمسترانگ، اولین فضانوردی که در سفر تاریخی فضاپیمای آپولو ۱۱ در سال ۱۹۶۹ به روی کره ماه قدم گذاشت، در سن ۸۲ سالگی درگذشت.
آقای آرمسترانگ در لحظه قدم گذاشتن به خاک کره ماه این جمله معروف را به زبان آورد: "این گامی کوچک برای یک انسان و جهشی بزرگ برای بشریت است."
او چند هفته پیش تحت عمل جراحی قلب قرار گرفته بود.

چندین دهه است که بحث ساخت یک آسانسور فضایی که بتواند رباتها یا انسانها را از زمین به فضاپرتاب کند مورد بحث قرار دارد اما اخیرا یک شرکت که توسط یکی از محققان سابق ناسا اداره می شود اعلام کرده که می تواند با استفاده از فناوری روز یک آسانسور فضایی روی سطح ماه بسازد.
به گزارش خبرگزاری مهر، شرکت LiftPort در نظر دارد با جمع کردن بودجه 8 هزار دلاری با استفاده از سایت جمع کردن بودجه با کمک عمومی نخستین گام خود را در ساخت یک سکوی بالونی متحرک که به زمین بسته می شود تا یک ربات 2 کیلومتر در آسمان بالا برود را اجرایی کند.

تجهیزات آشکارساز بر روی کاوشگر مدارگرد ماه انتشار فرابنفش را در جو نازک ماه بررسی کرده و هلیوم را در بیش از 50 مدار آن شناسایی کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر،‌ این رصدهای کنترل از راه دور توسط مدارگرد ناسا موسوم به Lunar Reconnaissance Orbiter ، اندازه گیری های صورت گرفته در سال 1972 توسط آپولو 17 را تایید می کند.
الن استرن از بخش علوم و مهندسی فضایی موسسه تحقیقات جنوب شرق گفت: محققان اکنون این سئوال را مطرح کرده اند که آیا این هلیوم از درون ماه و مثلا از تجزیه مواد رادیو اکتیو سنگها  و یا از یک منبع خارجی مانند بادهای خورشیدی نشات می گیرد؟
وی افزود: اگر دریابیم که منشا این هلیوم، بادهای خورشیدی است، به اطلاعات زیادی در مورد چگونگی کارکرد همین فرایند در دیگر اجرام بدون هوا دست می یابیم.
به گفته وی اگر رصدهای بیشتر حاکی از بی تاثیری بادهای خورشیدی باشد، تجزیه مواد رادیواکتیو و یا دیگر فرایندهای داخلی ماه و یا زلزله ها می تواند عامل تولید هلیومی باشد که از درون این کره، آزاد می شود.