موشک فضایی سایوز در واقع نمونه تکامل‌یافته‌ای از موشک بین‌قاره‌ای موسوم به آرـ7 است که در سال‌های پرآشوب جنگ سرد ساخته شده بود. این موشک در چندین نوبت دوباره طراحی شده و زیرسامانه‌های الکترونیکی و هدایتی آن اصلاحات فراوانی را شاهد بوده است اما ساختار کلی آرـ7 آنچنان خوب طراحی شده بود که هنوز نیازی به اصلاح آن یا تغییر فرآیند پرتاب، احساس نشده است.

در یک صبح سرد زمستانی زمانی که کارکنان بخش کنترل پرواز مرکز فضایی کندی، خود را آماده می‌کردند تا بار دیگر یکی از تمرین‌های کسل‌کننده قبل از پرواز را به نظاره بنشینند هرگز تصور نمی‌کردند که دست سرنوشت روز داغ و وحشتناکی را برایشان تدارک دیده باشد. آنها باید هرچه زودتر برای سفر مداری نخستین ناو جدید آپولو آماده ‌شوند. این ناو و آنچه پیش رو داشت به نوعی آبروی ملت آمریکا به حساب می‌آمد.

مرکز آموزش فضانوردان و آژانس فضایی روسیه با تشکیل کارگروهی به دنبال یافتن تیم جدیدی از فضانوردان برای انجام یک مأموریت ویژه هستند: سفر به ماه تا سال 2020 میلادی!
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ولادیمیر پوپووکین، رییس آژانس فضایی روسیه اعلام کرد: تمامی شهروندان روس با آموزش های تخصصی و پزشکی می توانند در این طرح شرکت کنند.
پس از انتخاب اولیه، داوطلبان برای سفر به ماه آموزش می بینند و در نهایت تیمی از فضانوردان منتخب و آموزش دیده برای این سفر برگزیده می شوند. زمان احتمالی این سفر سال 2020 اعلام شده است.
با سقوط مریخ پیمای «فوبوس گرانت» و شکست پروژه روسیه برای رسیدن به سیاره سرخ ‌به نظر می رسد مقامات روس برنامه های فضایی خود را بر روی سفر به ماه متمرکز کرده اند.
از دیگر برنامه های فضایی روسیه، ایجاد پایگاه های تحقیقاتی روی ماه با همکاری ناسا و آژانس فضایی اروپا است. این وعده ای است که یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نیز آن را اعلام کرده و از احداث نخستین پایگاه دائمی در ماه تا سال 2020 خبر داده است.
لئو زلیونی، رئیس موسسه تحقیقات فضایی در فرهنگستان علوم روسیه نیز احتمال ساخت رصدخانه بین المللی روی کره ماه را تأیید کرد و زمان احتمالی انجام این پروژه را طی سالهای 2040 تا 2050 میلادی اعلام کرد.

پرتاب ایستگاه فضایی میر، سازه ای که در زمان خود به یک افسانه تبدیل شد و موفقیتهای روسها را در فضا بازتاب داد، امروز بیست و شش ساله شد.

به گزارش خبرگزاری مهر، میر، اولین ایستگاه فضایی عصر مدرن در 19 فوریه سال 1986 میلادی به فضا پرتاب شد. میر به معنی "صلح" یا "جهان" و پس از اعلام فرمان آزادی در سال 1861 به معنی جامعه روستایی روسی که زمینهای خودش را در اختیار دارد، به فضاپیمای اتاق مانندی اختصاص داده شد که مسیر گذار میان "اسکای لب" آمریکا و ایستگاه Salyut شوروی و ایستگاه فضایی بین المللی در عصر حاضر است.

دانشمندان دانشگاه کورنل در حال بررسی چگونگی تغذیه فضانوردان در مسیر طولانی سفر به سیاره مریخ، اکنون در پی ایجاد یک ماموریت ساختگی برای شناخت چگونگی تغییر اشتها و اولویت‌های غذایی در طول زمان هستند.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این محققان اکنون به دنبال شش فضانورد داوطلب برای زندگی و کار مانند فضانوردان واقعی برای چهار ماه در یک کپسول فضایی ساختگی در هاوایی هستند.

گزارشی جدید که از مطالعه بر روی دلایل شکست ماهواره فوبوس-گرانت روس‌ها منتشر شده است نشان می‌دهد مقصر اصلی در نقص و سقوط این ماهواره تشعشعات کیهانی بوده است

به گزارش خبرگزاری مهر، روس‌ها قصد داشتند در ماموریت بلند پروازانه خود از خاک قمر "فوبوس" مریخ نمونه برداری کنند و آن را به زمین بازگردانند، اما ماهواره آنها در مدار زمین به دام افتاد و به تدریج به سمت زمین کشیده شده و در نهایت در 15 ژانویه 2012 در میان اقیانوس سقوط کرد.

در ابتدا گفته شد که ممکن است این ماهواره به صورت تصادفی توسط پرتوهای ماهواره‌های آمریکایی در جزیره مارشال دچار اختلال شده باشد، اما این فرضیه با مخالفت دانشمندان روسی که چنین پدیده‌ای را عجیب و غریب خواندند مواجه شد.

اکنون کمیسیون بررسی دلایل سقوط فوبوس گرانت می‌گوید تشعشعات کیهانی در قالب ذرات پرانرژی مقصر اصلی این شکست روس‌ها هستند. بر اساس این گزارش بمباران یونی سنگین کدهای برنامه دو بخش از رایانه‌های کاوشگر را از کار انداخته است و درنتیجه ماهواره دچار اختلال شدید شده و در فضا گم شده است.

از سویی دیگر عده‌ای بر این باورند که خطای برنامه ریزی عامل اصلی سقوط این ماهواره بوده است. "لوئیس فریدمن" مدیر اجرایی سابق انجمن سیاره‌ای در کالیفرنیا نیز معتقد است امکان جلوگیری از نابودی فضاپیما وجود داشته است.

وی معتقد است استفاده از تجهیزاتی که توان مقابله با تشعشعات کیهانی را نداشته‌اند خطای طراحی مهندسان فضاپیما به حساب می‌آید که در صورتی که تست‌های کافی قطعات و سیستم‌ها بر روی فضاپیما انجام می‌گرفت، آشکار می‌شد. فریدمن معتقد است نقص فوبوس-گرانت تاکیدی بر طبیعت بی رحم اکتشافات فضایی است، جایی که پیشرفته ترین مدعیان در زمینه ساخت فضاپیما دچار شکست می شوند.

نتایج مطالعه ای جدید نشان می دهند که بیگانگان فضایی، در صورتی که وجود داشته باشند، باید تا کنون انسانها را پیدا می کردند، از این رو به احتمال زیاد بیگانگان به عمد و آگاهانه از برخورد با انسانها اجتناب می کنند.
به گزارش خبرگزاری مهر، "توماس هیر" ریاضیدان دانشگاه "گلف کاست" فلوریدا می گوید: یا انسان در این جهان تنها است، یا آنها ما را تنها گذاشته اند!"

"هیر" که نتایج مطالعات خود را در انجمن ریاضیات آمریکا در بوستون ارائه کرده است، بر اساس تخمینهایی که وی از مدت زمان مورد نیاز یک جامعه برای جمع آوری منابع و دانسته های تکنولوژیکی برای ترک کردن جهانی که در آن زندگی می کند و سفر به جهانی دیگر به آن نیاز است، به چنین نتیجه ای رسیده است. بر اساس این محاسبات حتی با سرعتی به آرامی یک درصد از سرعت نور، بیگانه ها باید طی 500 سال به نزدیکترین ستاره همسایه خود رسیده باشند.

ایستگاه فضایی بین المللی برای فرار از پسماند فضایی ماهواره چین با روشن کردن موتورهای راکتی، مانور جا به جایی انجام داد.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مرکز کنترل مأموریت های ناسا در هوستون با شناسایی این پسماند فضایی به شکل یک جعبه پیتزا در 15 مایلی ایستگاه فضایی، دستور مانور جابه جایی را صادر کرد.
مسوولان ناسا اعلام کردند: موتورهای راکتی (تراسترها) ماژول سرویس Zvezda ایستگاه فضایی بین المللی در ساعت 23:50 (به وقت گرینویچ) روز شنبه به مدت یک دقیقه روشن شده و ایستگاه در ارتفاع 251 مایلی بالای زمین قرار گرفت.
مانور جابه جایی ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) برای جلوگیری از برخورد با پسماندهای ماهواره چینی "فنگیون 1C" صورت گرفت. در این مانور ایستگاه در ارتفاع و مسیر درست قرار گرفت تا از تصادم احتمالی دوباره با پسماندهای ماهواره چین پیشگیری شود.
اوایل این ماه نیز موتورهای راکتی ایستگاه فضایی برای عدم برخورد با پسماندهای یک ماهواره روشن شدند.
ماهواره فنگیون 1C حدود پنج سال قبل توسط چین در فضا نابود شد، اما بیش از سه هزار قطعه گلوله انفجاری این زباله فضایی در مدار پایین زمین قرار دارد. طی چند سال اخیر ایستگاه فضایی هفت بار مجبور به روشن کردن موتورهای راکتی برای پیشگیری از برخورد با پسماندهای ماهواره چین شده است.
در صورت عدم تشخیص به موقع پسماند فضایی و فرصت کم برای روشن کردن موتورها، فضانوردان به فضاپیمای سایوز منتقل می شوند تا از ایستگاه فضایی فاصله بگیرند و پس از عبور پسماند فضایی دوباره به ایستگاه بازگردند.
دو کپسول سایوز به ایستگاه فضایی متصل هستند که هر کدام قابلیت انتقال سه فضانورد را دارند.
مسوولان ناسا از وجود شش هزار تن زباله فضایی شامل ماهواره های تخریب شده و قطعات موشک در مدار زمین خبر می دهند

رویای سفر به ماه و فراتر از آن٬ از نخستین روزهای آغازین عصر فضا ذهن‌های بسیاری را به خود مشغول کرده بود. مخصوصا اینکه در آن اوضاع نفسگیر مسابقه فضایی٬ هر کس که زودتر می‌توانست شهروند کشورش را بر خاک جرم فضایی دیگری پیاده کند٬ رقابت را برده بود. ملاقات دو سفینه در فضا و اتصال اتوماتیک آنها در آن دوران یکی از ملزومات انجام چنین سفر پر مخاطره‌ای محسوب می‌شد. این داستان به نخستین تلاش موفق بشر برای نیل به این مقصود اشاره دارد.
 

تنها دو روز پس از آغاز سال نوی میلادی ۱۹۶۹ (۱۳۴۷ خورشیدی)، در هوای بشدت برفی و توفانی و در شرایط امنیتی فوق‌العاده، یک هواپیمای ویژه در فاصله‌ای دور از دید ماموران فرودگاه چکالفسکی، جایی در حومه مسکو، آماده پرواز بود. اتوبوسی سرنشینان معدود این هواپیما را تا جلوی پله‌های آن رساند. برف همراه با باد و بوران اجازه نمی‌داد افرادی که حتی چند متر با هواپیما فاصله داشتند، ببینند چه کسانی به آن سوار می‌شوند.