"...ما در اینجا به نوترینوهایی که سریع‌تر از نور حرکت کنند، اجازه ورود نخواهیم داد"، این گفته‌های یک پیشخدمت رستوران است. وی در ادامه می‌گوید: "یک روز نوترینویی به این رستوران آمد...". همچنان که گزارش‌هایی منتشر می‌شود مربوط به ذراتی زیراتمی‌که سریع‌تر از نور جابه جا می‌شوند و آرزوی سفر در زمان را زنده می‌کنند، یک چنین شوخ‌طبع‌هایی نیز پیدا می‌شوند. اما بهتر است بدانید این جابه‌جایی شتابناکِ ظاهری، تنها نکته عجیب در خصوص نوترینوها نیست.

گروهی از فیزیکدانان چینی که در "آزمایش راکتور نوترینوی خلیج دایا" کار می‌کنند موفق شدند نوع جدیدی از نوسان نوترینو را کشف کنند

 نوترینوها به طور مداوم در هسته ستارگان و سایر واکنش‌های هسته‌ای تولید می‌شوند.

این ذرات بار الکترومغناطیسی ندارند و با سایر مواد به روشی به شدت ناچیز و از طریق نیروی هسته‌ای ضعیف و نیروی گرانشی فعل و انفعال می‌کنند. به همین دلیل، آشکارسازی آنها چالشی بزرگ برای بزرگ‌ترین آزمایشگاه‌های فیزیک ذرات دنیا به شمار می‌رود.

تیمی از دانشمندان با استفاده از شیوه جدید پژواک نوری، موفق به ثبت نوری از یک انفجار فضایی شده‌اند که در اواسط دهه 1800 روی زمین مشاهده شده است.
دانشمندان مؤسسه علوم تلسکوپ فضایی توانسته‌اند پژواک‌های یک موج شوک نور را که از ابرهای فضایی منعکس شده، ثبت کنند تا انسان امروزی بتواند مانند افراد حاضر در 170 سال قبل این لحظه را شاهد باشد.
شیوه پزشکی قانونی فضایی به گشایش اسرار یک رویداد ستاره‌ای موسوم به «انفجار عظیم» در قرن نوزدهم کمک کرده که در آن ستاره «اتا کارینا» ناگهان به دومین جسم درخشان در فضا تبدیل شده بود.
ستاره «اتا کارینا» که یکی از عظیم‌ترین ستارگان موجود در کهکشان راه شیری بوده، در قرن 19 میلادی به طور غیرمنتظره‌ای با افزایش درخشش روبه‌رو شد. برای 10 سال در اواسط دهه 1800 این ستاره، دومین جسم درخشان آسمان دیده می‌شد.
این دانشمندان با استفاده از تصاویر «اتا کارینا» به بررسی پژواک‌های نوری انفجار عظیم پرداخته و دریافتند که نور این انفجار در غبار بین سیاره‌ای با فاصله ده‌ها سال نوری از این ستاره منعکس یا پژواک داده شده است.
این ده‌ها سال نوری اضافی بدین معنی است که نور این انفجار به جای قرن نوزدهم در حقیقت اکنون به زمین رسیده است.
«اتا کارینا» یک متغیر آبی درخشان است، بدین معنی که از دوره‌های چشمک زن در پی دوره‌های درخشش برخوردار است. «انفجار عظیم» یک رویداد شدید و منحصربه‌فرد بوده که در آن، ستاره «اتا کارینا» با جرمی 100 برابر خورشید، باعث سوختن میزانی به اندازه چندین خورشید در یک انفجار بزرگ شده است.
دانشمندان ابتدا بر این تصور بودند که بادهای ستاره‌ای یا همان گازهای منتشر شده از یک ستاره دیگر، باعث افزایش این انفجار شده است؛ اما رصدهای دقیق‌تر نور از لحظه انفجار نشان‌دهنده نادرست بودن این باور بود.
محققان سپس با استفاده از تلسکوپ‌های دقیق‌تر شیلی، توانستند طیف‌های پژواک‌های نور را به دست آورند که آنها را قادر به تجزیه دقیق‌تر نور به اجزای آن می‌سازد.
این رصدها به ارائه اطلاعات مهم در مورد ترکیبات شیمیایی، دما و شتاب مواد منتشر شده در زمان انفجار عظیم قرن نوزدهم میلادی می‌پردازند.

مجمع جهانی زمان سنجی اختفای نجومی با همکاری سازمان فضایی کارگاه ملی متغیرهای گرفتی را برگزار می کند که در طی آن پدیده نجومی گذر سیاره زهره از مقابل خورشید بررسی می شود.
به گزارش خبرنگار مهر، ستاره های متغیر، ستاره هایی هستند که نور آنها تغییر می کند. دوره تغییرات این ستاره ها، بسته به نوع آنها از کسری از ثانیه تا چندین سال متغیر است. تاکنون بیش از 100 هزار ستاره متغیر شناخته و فهرست شده است و بیشتر از هزاران مورد مشکوک به متغیر بودن هستند.