تلسکوپ فضایی هابل ناسا موفق به ثبت تصویر یک کهکشان مارپیچی میله‌ای شده که شباهت زیادی به کهکشان راه شیری دارد.

بیشتر کهکشانهای مارپیچی از یک میله پر ستاره در مرکز خود برخوردارند که به نظر در پی تجمع گاز در مرکز کهکشان و تامین مواد لازم برای ایجاد ستارگان جدید و همچنین تغذیه یک ابرسیاه‌چاله بوجود آمده‌اند.

تصویر این کهکشان که NGC 1073 نام دارد، به ارائه نمای واضحی از ساختار میله این کهکشان به دانشمندان می‌پردازد.

برخی ستاره‌شناسان بر این باورند که شکل‌گیری ساختار میله‌مانند مرکزی احتمالا نشانه عبور یک کهکشان مارپیچی از مقطع جوانی به بزرگسالی است.

این میله‌ها معمولا بیشتر در کهکشانهای مملو از ستارگان پیرتر و قرمز به نسبت کهکشان‌های جوان‌تر دیده می‌شوند که پر از ستارگان جدید و آبی‌رنگ هستند.

سن کهکشان راه شیری در حدود 13.2 میلیارد سال تخمین زده شده که تقریبا همسن خود جهان است.

در جهان اولیه تنها حدود یک پنجم کهکشانهای مارپیچی از میله‌های این چنینی برخوردار بوده که امروزه این میزان به دو سوم رسیده است.

تصویر هابل همچنین به شکار چند عجایب کهکشانی دیگر در کنار یا پشت NGC 1073 پرداخته است. یکی از آنها تا حد زیادی برای تلسکوپهای نوری مانند هابل قابل مشاهده نیست.

در سمت چپ بالای تصویر می‌توان یک ساختار تقریبا حلقه‌ای از شکل‌گیری اخیر یک ستاره را مشاهده کرد که یک منبع درخشان از پرتوهای ایکس موسوم به IXO 5 را پنهان می‌کند. این منبع احتمالا یک منظومه دوتایی بوده که در آن یک سیاه چاله و یک ستاره دور هم می‌چرخند.

همچنین اجسام دیگری در فاصله دورتر قرار دارند که نور آنها نشانه مناطق اولیه در تاریخ کیهان است. البته سه نور در این تصویر نشانگر وجود ستاره نبوده بلکه اخترنما هستند. منابع درخشان نور آنها با داغ شدن ماده و سقوط در ابرسیاه‌چاله‌های کهکشان‌ها در فاصله میلیاردهای سال نوری از زمین ایجاد شده است.