رصدخانه فضایی اینتگرال سازمان فضایی اروپا توانسته است اولین رصد مستقیم را از تیتانیوم رادیواکتیو مرتبط با بقایای ابرنواختر ۱۹۸۷A ارائه دهد که احتمالا باعث درخشش آن در اطراف ستاره منفجر شده در ۲۰ سال گذشته بوده است.

به گزارش علم پرس به نقل از ایسنا، ستاره‌ها مانند کوره‌های هسته‌ای هستند که بطور مداوم هیدروژن را در هسته خود با هلیوم ترکیب می‌کنند. با پایان یافتن سوخت هیدروژنی در یک ستاره هشت برابر خورشید، این جسم از هم می‌پاشد که دماهایی با قابلیت ایجاد عناصر سنگین‌تر مانند تیتانیوم، آهن، کبالت و نیکل را برای همجوشی ایجاد خواهد کرد.

پس از این همپاشی، ستاره دوباره به جای اول خود بازگشته و در نتیجه یک انفجار ابرنواختر تماشایی بوجود می‌آید که در اثر آن این عناصر تشکیل‌دهنده در فضا منتشر می‌شوند.

ابرنواخترها به دلیل میزان زیاد انرژی آزاد شده در زمان انفجار می‌توانند برای مدت کوتاهی از درخششی برابر با یک کهکشان کامل برخوردار باشند.

 

پس از پایان یافتن درخشش اولیه، روشنایی کلی باقیمانده ستاره با آزادسازی انرژی از فروپاشی طبیعی عناصر رادیواکتیوی تولید شده در انفجار تامین می‌شود. هر عنصر در زمان تجزیه از تایش انرژی در یک طول موج خاص برخوردار بوده که اطلاعات خوبی را در مورد ترکیبات شیمیایی پرتاب شده از ابرنواختر فراهم می‌کند.

ابرنواختر ۱۹۸۷A واقع در ابر ماژلانی بزرگ هنگامی که در سال ۱۹۸۷ برای اولین بار نور آن به زمین رسید، به اندازه کافی برای مشاهده با چشم غیرمسلح نیز درخشان بود.

در زمان اوج انفجار دانشمندان توانسته بودند نشانه‌هایی از عناصری مانند اکسیژن تا کلسیم را مشاهده کنند که نشانگر لایه‌های خارجی پرتابه بود.

پس از آن ستاره‌شناسان توانستند نشانه های از مواد ساخته شده در لایه‌های درونی را در فروپاشی رادیواکتیوی نیکل ۵۶ تا کبالت ۵۶ و فروپاشی متعاقب آن تا آهن ۵۶ را شناسایی کنند.

اکنون محققان با استفاده از بیش از ۱۰۰۰ ساعت رصد با ماهواره اینتگرال توانسته‌اند برای اولین بار پرتوهای ایکس پر انرژی را از عنصر رادیواکتیو تیتانیوم ۴۴ در این ابرنواختر شناسایی کنند.

این محققان از تحلیلهای خود در مورد این داده‌ها برآورد کرده‌اند که حجم کلی تیتانیوم ۴۴ تولید شده پس از فروپاشی هسته ستاره اولیه SN 1987A باید ۰٫۰۳ جرم خورشید بوده باشد.

این میزان به مرز بالایی از پیش‌بینی‌های نظری نزدیک بوده و تقریبا دو برابر میزان دیده شده در باقیمانده ابرنواختر Cas A، تنها ابرنواختر مشاهده شده با تیتانیوم ۴۴ است.

نوشته شده در چهار شنبه 10 آبان 1391برچسب:,ساعت توسط احسان|